Wat gaat de tijd snel!
Door: Yvonne Schutte
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
10 Oktober 2014 | Finland, Järvenpää
Zoals de titel al zegt; Wat gaat de tijd snel zeg!
Vandaag ben ik hier alweer een maand!
Ik dacht net laat ik eens even kijken wanneer ik mijn laatste reisverslag heb getypt.
Dit is alweer een week geleden. Dat gaat hard! Tijd voor een nieuwe (-:
Soms vind ik het best lastig om weer een reisverslag te typen en te bedenken wat ik er nou weer in ga zetten. Maar voor mijzelf is het toch ook wel erg leuk. Ik denk dat ik ze een keer uit ga printen en ga bewaren. Dan kan ik ze, als ik weer in Nederland ben, eens teruglezen wanneer ik wil.
Ik heb nu ook echt wel het gevoel dat ik alles een beetje ken en mijn ritme heb gevonden.
Het voelt gelukkig echt als een thuis voor ons. Dit komt denk ik ook deels door onze foto/kaarten muren haha. Volgens mij beland alles uit Nederland hier aan de muur!
Wij maken er hier wel wat gezelligs van!
Op deze campus wonen namelijk alleen maar Finse studenten, zo dus ook in onze gang/afdeling. Hiermee delen wij dus de algemene woonkamer/keuken. Maar het Finse volk staat nou niet echt bekend om zijn spontaniteit. (-;
Daarom moeten wij het hier vooral van onszelf hebben. Wij zorgen er dan ook goed voor dat er toch nog wat geluid is te horen hier, haha.
Afgelopen zaterdag ben ik met Sabina (klasgenoot van mij die in Helsinki woont en waarmee ik op de school werk), haar vriend en andere internationale vrienden van ons, naar Estland geweest.
Sabina en haar vriend wonen namelijk in een Internationale studentenflat. Hier zitten dus jongeren van over de hele wereld. En doordat wij in de weekenden regelmatig met zijn allen leuke dingen doen, heb ik een hoop leuke nieuwe mensen leren kennen!
Met een groepje gingen we dus naar Tallinn, Estland. Je hebt daar eigenlijk twee delen van de stad. Old town en New town. New town is gewoon de stad zelf dit kan je eigenlijk vergelijken met plaatsen hier in Finland. Old town daar in tegen is een heel mooi oud deel wat bewaard is gebleven. Er staan ook nog delen van de oude stadsmuur. Het heeft smalle straatjes, in allerlei kleuren geverfde huisjes, en mooie grote kerken/gebouwen. Het was zeker de moeite waard! Ik heb er erg veel mooie foto’s kunnen maken en we hebben een hele gezellige dag gehad!
Ook heb ik deze week weer gewoon stage gelopen. Ik heb sinds maandag eindelijk een vast rooster en daar ben ik heel blij mee. Nu heb ik een ritme en zie ik steeds dezelfde klassen terug. Dit is erg goed want hierdoor beginnen de leerlingen mij al te herkennen en beginnen sommige zelfs al een gesprekje met me. Super mooi om te zien en ik ben hier erg blij mee! Het gaat dan wel met kleine muizenstapjes, maar er is verandering te zien!
Zo begon een jongen (die ik niet kende) in de gang opeens tegen mij te praten toen ik daar zat omdat ik mijn kantoor nog niet in kon. Dat is voor de Finse mensen al lastig, omdat hij meervoudig gehandicapt is en zich erg moeilijk verstaanbaar kan maken, maar hij kon Engels en ik heb een gesprekje met hem kunnen voeren. Dit vond ik erg mooi want het gebeurt niet veel dat een vreemde leerling zomaar een gesprekje begint.
En hetzelfde gebeurde toevallig vandaag in mijn Engels les. Weer een leerling die zijn nieuwsgierigheid toch niet meer in kon houden. Ook hij kwam naar me toe aan het eind van de les en begon te vertellen wie hij was. Heel leuk om eindelijk eens met een leerling een op een te kunnen kletsen en het mooiste is dat het dit keer niet van mijn kant kwam! Ik denk en hoop, dat dit steeds meer gaat gebeuren.
Ik heb vanaf vandaag (vrijdag) een week herfstvakantie, en dus geen stage. Na deze vakantie kom ik echt in een vast ritme met stage, zonder onderbrekingen of andere gekke dingen en dat vind ik wel fijn. Ik heb de klassen nu vooral geobserveerd, en na de vakantie kan ik ze lessen/activiteiten aanbieden die bij de klas en het niveau past.
Hetzelfde geldt voor de sportlessen. Ook deze klassen heb ik nu beter leren kennen en kan ik na de vakantie leuke dingen op hun niveau aanbieden.
Afgelopen week met de sportles gingen we badmintonnen. Dit was met een klas van ongeveer 6 leerlingen en drie hiervan hebben het syndroom van down. Een erg interessante klas! Na een poosje oefenen om de shuttle te raken werden we in twee tallen verdeeld en moest de ene persoon elke keer opslaan en de ander terugspelen.
Ik werd tegenover een meisje gezet met die het Downsyndroom heeft. Dit is een erg grappig meisje die niet van stilstaan houdt en overal de lol wel van inziet.
Ik was dus ook erg benieuwd hoe ons potje badminton zou gaan…!
Om haar te laten oefenen moest ik de hele tijd shuttles opslaan en zij moest ze proberen terug te slaan. Aan het begin vond ze het maar een raar ding, zo’n badmintonracket. Maar wat later kreeg ze de smaak te pakken en moest ik duiken, springen en rennen voor mijn leven, om de shuttle weer haar kant op te slaan. Goed teken dus!
Elke keer dat ze de shuttle goed had geraakt stak ik mijn duim op en zei hyvaaaa! (hyvä spreek je uit als huuva=goedzo)
Dit vond ze prachtig en volgens mij had ze nog nooit zoveel complimentjes in een les gehad!
Als ik het een keer niet zei, terwijl ze de shuttle wel had geraakt, keek ze me aan met een mega glimlach op haar gezicht, stak twee duimen op en zei: goood!
Ja, ik moest wel blijven opletten hoor! (-;
Zoals je misschien wel kunt begrijpen was dit een erg leuke les, met leuke leerlingen.
Dus eigenlijk alleen maar positieve ontwikkelingen hier! Mijn stage wordt steeds leuker en interessanter!
Groetjes uit (het steeds kouder wordende) Finland!
ps; ik heb ontdekt dat ik ook gewoon onder mijn blog kan reageren, dus als er dingen onduidelijk zijn of als je iets anders wilt weten, vraag het gewoon en ik zal reageren.
Vandaag ben ik hier alweer een maand!
Ik dacht net laat ik eens even kijken wanneer ik mijn laatste reisverslag heb getypt.
Dit is alweer een week geleden. Dat gaat hard! Tijd voor een nieuwe (-:
Soms vind ik het best lastig om weer een reisverslag te typen en te bedenken wat ik er nou weer in ga zetten. Maar voor mijzelf is het toch ook wel erg leuk. Ik denk dat ik ze een keer uit ga printen en ga bewaren. Dan kan ik ze, als ik weer in Nederland ben, eens teruglezen wanneer ik wil.
Ik heb nu ook echt wel het gevoel dat ik alles een beetje ken en mijn ritme heb gevonden.
Het voelt gelukkig echt als een thuis voor ons. Dit komt denk ik ook deels door onze foto/kaarten muren haha. Volgens mij beland alles uit Nederland hier aan de muur!
Wij maken er hier wel wat gezelligs van!
Op deze campus wonen namelijk alleen maar Finse studenten, zo dus ook in onze gang/afdeling. Hiermee delen wij dus de algemene woonkamer/keuken. Maar het Finse volk staat nou niet echt bekend om zijn spontaniteit. (-;
Daarom moeten wij het hier vooral van onszelf hebben. Wij zorgen er dan ook goed voor dat er toch nog wat geluid is te horen hier, haha.
Afgelopen zaterdag ben ik met Sabina (klasgenoot van mij die in Helsinki woont en waarmee ik op de school werk), haar vriend en andere internationale vrienden van ons, naar Estland geweest.
Sabina en haar vriend wonen namelijk in een Internationale studentenflat. Hier zitten dus jongeren van over de hele wereld. En doordat wij in de weekenden regelmatig met zijn allen leuke dingen doen, heb ik een hoop leuke nieuwe mensen leren kennen!
Met een groepje gingen we dus naar Tallinn, Estland. Je hebt daar eigenlijk twee delen van de stad. Old town en New town. New town is gewoon de stad zelf dit kan je eigenlijk vergelijken met plaatsen hier in Finland. Old town daar in tegen is een heel mooi oud deel wat bewaard is gebleven. Er staan ook nog delen van de oude stadsmuur. Het heeft smalle straatjes, in allerlei kleuren geverfde huisjes, en mooie grote kerken/gebouwen. Het was zeker de moeite waard! Ik heb er erg veel mooie foto’s kunnen maken en we hebben een hele gezellige dag gehad!
Ook heb ik deze week weer gewoon stage gelopen. Ik heb sinds maandag eindelijk een vast rooster en daar ben ik heel blij mee. Nu heb ik een ritme en zie ik steeds dezelfde klassen terug. Dit is erg goed want hierdoor beginnen de leerlingen mij al te herkennen en beginnen sommige zelfs al een gesprekje met me. Super mooi om te zien en ik ben hier erg blij mee! Het gaat dan wel met kleine muizenstapjes, maar er is verandering te zien!
Zo begon een jongen (die ik niet kende) in de gang opeens tegen mij te praten toen ik daar zat omdat ik mijn kantoor nog niet in kon. Dat is voor de Finse mensen al lastig, omdat hij meervoudig gehandicapt is en zich erg moeilijk verstaanbaar kan maken, maar hij kon Engels en ik heb een gesprekje met hem kunnen voeren. Dit vond ik erg mooi want het gebeurt niet veel dat een vreemde leerling zomaar een gesprekje begint.
En hetzelfde gebeurde toevallig vandaag in mijn Engels les. Weer een leerling die zijn nieuwsgierigheid toch niet meer in kon houden. Ook hij kwam naar me toe aan het eind van de les en begon te vertellen wie hij was. Heel leuk om eindelijk eens met een leerling een op een te kunnen kletsen en het mooiste is dat het dit keer niet van mijn kant kwam! Ik denk en hoop, dat dit steeds meer gaat gebeuren.
Ik heb vanaf vandaag (vrijdag) een week herfstvakantie, en dus geen stage. Na deze vakantie kom ik echt in een vast ritme met stage, zonder onderbrekingen of andere gekke dingen en dat vind ik wel fijn. Ik heb de klassen nu vooral geobserveerd, en na de vakantie kan ik ze lessen/activiteiten aanbieden die bij de klas en het niveau past.
Hetzelfde geldt voor de sportlessen. Ook deze klassen heb ik nu beter leren kennen en kan ik na de vakantie leuke dingen op hun niveau aanbieden.
Afgelopen week met de sportles gingen we badmintonnen. Dit was met een klas van ongeveer 6 leerlingen en drie hiervan hebben het syndroom van down. Een erg interessante klas! Na een poosje oefenen om de shuttle te raken werden we in twee tallen verdeeld en moest de ene persoon elke keer opslaan en de ander terugspelen.
Ik werd tegenover een meisje gezet met die het Downsyndroom heeft. Dit is een erg grappig meisje die niet van stilstaan houdt en overal de lol wel van inziet.
Ik was dus ook erg benieuwd hoe ons potje badminton zou gaan…!
Om haar te laten oefenen moest ik de hele tijd shuttles opslaan en zij moest ze proberen terug te slaan. Aan het begin vond ze het maar een raar ding, zo’n badmintonracket. Maar wat later kreeg ze de smaak te pakken en moest ik duiken, springen en rennen voor mijn leven, om de shuttle weer haar kant op te slaan. Goed teken dus!
Elke keer dat ze de shuttle goed had geraakt stak ik mijn duim op en zei hyvaaaa! (hyvä spreek je uit als huuva=goedzo)
Dit vond ze prachtig en volgens mij had ze nog nooit zoveel complimentjes in een les gehad!
Als ik het een keer niet zei, terwijl ze de shuttle wel had geraakt, keek ze me aan met een mega glimlach op haar gezicht, stak twee duimen op en zei: goood!
Ja, ik moest wel blijven opletten hoor! (-;
Zoals je misschien wel kunt begrijpen was dit een erg leuke les, met leuke leerlingen.
Dus eigenlijk alleen maar positieve ontwikkelingen hier! Mijn stage wordt steeds leuker en interessanter!
Groetjes uit (het steeds kouder wordende) Finland!
ps; ik heb ontdekt dat ik ook gewoon onder mijn blog kan reageren, dus als er dingen onduidelijk zijn of als je iets anders wilt weten, vraag het gewoon en ik zal reageren.
-
10 Oktober 2014 - 18:05
Aafke:
Wat leuk om te horen dat zo goed gaat gr Aafke
-
12 Oktober 2014 - 14:33
Bettine:
Hoi Yvonne
Nou dat is een goed teken dat de tijd snel gaat :-)
Je hebt het daar prima naar je zin zo te lezen.
Erg leuk hoor om je blog te volgen.
Een hele fijne herfstvakantie en voor straks weer heel veel werk plezier!
Groeten van ons GJ B A en M -
12 Oktober 2014 - 14:37
Yvonne:
Bedankt! Dat gaat helemaal goedkomen. Groetjes terug aan iedereen!
-
14 Oktober 2014 - 13:31
Inge Smith:
Hoi Yvonne,
Weer een gezellig en positief verhaal om te lezen, leuk hoor!
En wat fijn dat de gesprekjes nu wat beter gaan, succes met alles!
Groetjes uit het hoge noorden,
Inge en Ed, Faisel en Bart (die net even thuis is) -
15 Oktober 2014 - 12:04
Yvonne Schutte:
Bedankt! Groetjes terug! -
17 Oktober 2014 - 18:19
Joke Bos:
Leuk, Yvonne om je verslag te lezen. Fijne herfstvakantie. En veel succes met je stage -
17 Oktober 2014 - 18:20
Joke Bos:
Leuk, Yvonne om je verslag te lezen. Fijne herfstvakantie. En veel succes met je stage.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
