Chaotische twee weken achter de rug! +bezoek

Zo, daar is dan eindelijk weer een reisverslag!
De afgelopen twee weken waren erg druk en ik had ook nog een week vakantie.
In mijn vakantie week was het helaas erg slecht en koud weer met veel regen. Daardoor heb ik niet zoveel leuke uitstapjes kunnen maken als dat ik wilde. Deze vakantie heb ik dus vooral gebruikt om lekker veel slaap in te halen en wat huiswerk te maken. Ik heb mij alsnog prima vermaakt.

Vorige week was mijn vakantie weer voorbij en had ik gewoon weer stage. Dit was een erg drukke werkweek voor mij. Er kwam een groep van 25 Duitse studenten naar mijn stageschool die ik wegwijs moest maken en ik heb ze samen met mijn stagebegeleider geholpen in de week dat zij hier waren. Ook kwam er een docent van mijn school in Nederland langs. Hij organiseert en begeleid de internationale stages en kwam langs op onze werkplekken. Het was wel even fijn om onze ervaringen en verhalen aan hem te kunnen vertellen.
En ook had ik afgelopen donderdag een brandoefening op stage. Dit was een hele happening met de 25 Duitse studenten die niet wisten wat er gebeurde en met al de leerlingen waarvan bijna iedereen minder mobiel is of in een rolstoel zit. Maar het is helemaal gelukt en goed gegaan. Het was wel interessant voor mij om eens te zien hoe dat gaat!
Al met al, een werkweek vol drukte en chaos. Maar erg leuk om te mogen doen.

Afgelopen vrijdag (24 oktober) had ik vrij van stage gekregen, want ik moest al vroeg op om te vertrekken naar het vliegveld. Mijn lieve ouders en zussen kwamen naar Finland!
Toch ook wel gek…een stukje van Nederland wat hier opeens is. Maar ik was heel blij om ze weer te zien! We hebben een huurauto opgehaald en omdat het vliegveld naast Helsinki ligt hebben we er meteen een dagje Helsinki van gemaakt.
Het was helaas wel een erg koude dag met heel veel wind. Voor mij was het de koudste dag tot nu toe, dus dit was voor hen wel even een hele grote omschakeling!
Van warm Nederland naar gevoelstemperatuur -8 in Finland met sjaals, mutsen en handschoenen, haha.
We zijn eerst naar de eilandengroep dichtbij Helsinki gegaan. Hier was ik helemaal in het begin van mijn stage wel eens geweest toen het nog 23 graden was. Nou, deze dag was het nogal wat kouder! Maar het was er niet minder leuk om!
Hierna moesten we echt even opwarmen en zijn we lekker de stad ingegaan.

Zaterdag heb ik ze de campus en de omgeving hier laten zien. Aangezien het al om 5 uur donker is hier, had ik daar vrijdag de mogelijkheid niet meer voor.

En zondag zijn we naar een nationaal park een uurtje verderop gegaan. Dit is een heel erg groot wandel gebied met oneindig veel routes en mooie natuur met veel water.
Wij kozen een mooie route van ongeveer 5 km uit. Het is nogal veel klimmen en afdalen dus we vonden dat wel genoeg. En inderdaad, veel klimmen en afdalen, dat was het! Hoge trappen waarvan je het einde niet kon zien, bielzen over een moeras gedeelte, en een enorme afdaling naar het meer. Dan is vijf kilometer toch wat langer en zwaarder.
Maar het was wel super mooi! Wat alleen wel jammer was, was het einde van de route..
Eenmaal aan het einde van de route bleek namelijk dat de route geen rondje was….. :P
Dus, er zat niets anders op dan ook weer vijf km terug naar de auto te lopen. Dit keer zijn we via de autoweg gegaan, dat liep wat makkelijker.

En dan komen we alweer aan bij maandag. De laatste dag dat ze er waren. We zijn naar mijn stage geweest en ik heb ze daar alles laten zien. Hierna was het alweer tijd om naar het vliegveld te gaan.
Dus ik heb een heerlijk lang, druk weekend vol leuke dingen gehad!

Dit waren voor mij dus alweer de afgelopen twee weken. De tijd lijkt hier echt te vliegen! Het gaat voor mijn gevoel echt veel te snel. Ik heb mijn draai hier helemaal gevonden en zou zo nog een tijd kunnen blijven!

Vandaag heb ik weer lekker vrij (elke woensdag vrije dag). Dus een heerlijk lui dagje, dat is wel even lekker na die drukke tijd. Een beetje huiswerk maken en alleen even snel een wasje draaien dachten Meike en ik. Nou, daar dacht de wasmachine anders over! We hadden alles gedaan zoals het moet. Twee euro erin, kranen open zetten, knop om en gaan. Maar toen er geen geluid uit kwam zijn we toch maar even blijven staan. Tien minuten later…. Nog niets. Hmm. Nu wordt het wel een beetje raar. Misschien die knop? Een knop aan de muur die we nog nooit hadden gebruikt. Dat bleek dus een reset knop. Goedzo, zal je misschien denken. Maar nee, weg was onze twee euro! Als je je geld erin hebt gegooid begint de tijd af te tellen vanaf een uur, en dat kastje was nu dus gereset. Ook ging de deur van de wasmachine met geen mogelijkheid meer open. Dus dat was helemaal mooi want we konden het moeilijk laten zitten. Na vier euro te zijn verloren hebben we toch maar besloten om er een meneer bij te halen, een soort monteur, zo zag hij eruit. Gelukkig kon deze meneer het samen met een ander, na een kwartier bellen, resetten en knopjes indrukken, oplossen. (-: Dat was dus niet meer ‘even snel een wasje doen’.

Zo beleven we altijd wel weer iets hier in Finland. Het is nog steeds erg leuk en ook op stage gaat het goed. De sportlerares communiceert steeds beter met ons en dat is erg fijn.
Ook ken ik de leerlingen nu beter en weet ik beter hoe ik met elke leerling om moet gaan. Dit is erg fijn want hierdoor merk ik dat ik steeds makkelijker contact met ze krijg.
Aan het begin was ik natuurlijk gewoon een vreemde die opeens meedeed in de lessen. Nu zien ze me echt als iemand die erbij hoort en durven ze met mij te praten, en af en toe zelfs even lachen of gek doen. Dat is heel fijn om te merken!

Voor mijn gevoel begint mijn stage nu pas echt. Nu accepteren de leerlingen het dat ik soms een deel van de les geef, en dat ze zich dan ook normaal moeten gedragen.
Dit maakt het voor mij mogelijk om leuke dingen voor ze te organiseren en ze daarbij ook nieuwe dingen te leren.
Het is erg leuk om steeds meer van de leerlingen zelf te horen en elke les weer een nieuwe stap met ze te zetten. Stap voor stap komen ze steeds meer uit hun schulp.

Ook merk ik dat ze nu meer in mij geïnteresseerd zijn. Soms komt er na de les opeens een leerling naar mij toe en vraagt iets wat hij of zij van mij wilt weten. Dit zijn soms grappige dingen, zoals laatst bij een ICT klas die ik Engels geef. Komt er na de les een jongen naar mij toe; ‘I like computers. Do you like computers? Or do you have other hobbies?’.
Dit zijn van die momenten dat er weer een stap in de goede richting is gezet! Dat zijn dingen die mijn dag dan weer helemaal goed maken. Uiteraard probeer ik op zo’n moment als hierboven een uitgebreid antwoord te geven en een gesprek aan te gaan. Zo leer ik de leerlingen steeds beter kennen, en zien zij in dat ik niet zo eng ben als ze denken (-;

Nou, het is weer een heel lang verhaal geworden! Ik hoop dat het nog te volgen is.

Ook wil ik nog even laten weten dat ik door de vakantie hier, mijn post van de afgelopen twee weken niet kreeg. Omdat de vrouw die dat naar ons brengt er twee weken niet was.
Maar ik heb vandaag alles van de afgelopen twee weken ontvangen. Dit waren weer een aantal hele lieve kaarten. Erg leuk! Bedankt daarvoor, mijn muur raakt steeds voller! (-:

Ook zaten er een paar bij die al veel eerder gestuurd waren. Dit komt doordat ze in het verkeerde postvak waren beland.
Vanaf nu kan post naar een iets andere naam gestuurd worden, zodat het meteen in het goede postvak komt. Namelijk;

Katja Karinen, Yvonne schutte
Seurakuntoapisto
Järvenpääntie 640
04400 Järvenpää
Finland

Vandaar dat ik misschien nog niet gereageerd heb op sommige kaarten, maar dit ga ik zeker nog doen!

Groetjes uit Finland!